Matki znakowane są kolorowymi farbami, pisakami, lub też opalitkami (kolorowe krążki przylepiane na tułowiu matki). Oznakowanie ułatwia odnalezienie matki w rodzinie a także określa wiek matki. W racjonalnie prowadzonej pasiece matki powinny być znakowane kolorem danego rocznika: żółtym, czerwonym, zielonym, niebieskim, białym, znów żółtym itd., zawsze w tej samej kolejności.
Znakowanie określa wiek matki i pozwala na kontrolę wymiany matek, zalatywania do obcych uli, wychodzenia z rojem. Poza tym matkę znakowaną znacznie łatwiej odszukać w gnieździe, a jeśli jest martwa – w osypie zimowym czy przed wylotem. Znakowanie z numeracją umożliwia ewidencję tożsamości matek zarodowych. Znakować można matki młode, przed poddaniem do unasienienia lub już czerwiące. Pierwszy sposób jest łatwiejszy, gdyż czerwiącą matką łatwo przy unieruchomianiu uszkodzić.
Do znakowania używa się szybko schnącej farby, np. estrowej, którą nanosi się pędzelkiem lub łebkiem szpilki na środek płytki grzbietowej tułowia. Przy pewnej wprawie najszybciej znakuje się matki w ręku, zawsze w zamkniętym pomieszczeniu. Można również używać tulejek lub kołpaczków, gdzie znaczek nanoszony jest przez siatkę, która matkę unieruchamia.
Drogi Użytkowniku,
Mamy nadzieję, że wiedza zawarta w tym artykule jest pomocna i inspirująca. Zapraszamy Cię do przetestowania e-booka:
„Poradnik Pszczelarski”
Link do książki w wersji elektronicznej (e-book PDF) dostępny jest do pobrania poniżej. Raz jeszcze gorąco zachęcamy Państwa do skorzystania z kursu pszczelarskiego.
