Założenie pasieki nakłada na jego właściciela szereg obowiązków. Jednym z nich jest zgłoszenie działalności do Inspekcji Weterynaryjnej. Obowiązek taki nakłada Ustawa o Inspekcji Weterynaryjnej, która jest najważniejszym aktem prawnym określającym ramy działalności pszczelarskiej w naszym kraju.
Każdy właściciel pasieki ma obowiązek zgłosić fakt założenia pasieki właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii. Zgłoszenia dokonujemy nie na terenie, na którym faktycznie mieszkamy, ale tam, gdzie zlokalizowana jest pasieka. Powinni pamiętać o tym przede wszystkim pszczelarze, którzy mieszkają w miastach i prowadza pasieki w odległości kilkudziesięciu kilometrów od domu. Lekarz weterynarii musi mieć bowiem do takiej pasieki stosunkowo blisko.
Zgłoszenia trzeba dokonać co najmniej 30 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności pasiecznej. Trzeba też pamiętać, że zgłoszeniu podlega także zaprzestanie hodowli – wtedy odpowiednie zgłoszenie trzeba wykonać w terminie maksymalnie 7 dni. Obowiązek zgłoszenia pasieki mają nie tylko właściciele dużych ilości rodzin, którzy od początku nastawieni są na uzyskiwanie dochodu z produkcji pasiecznej. Zgłoszenia muszą także dokonać pszczelarze-amatorzy, którzy produkują miód wyłącznie na własne potrzeby. Ich pszczoły przecież także mogą zachorować i być źródłem ognisk chorobotwórczych, Inspekcja Weterynaryjna musi więc nadzorować takie niewielkie pasieki.
Każdy właściciel pasieki musi też pamiętać o obowiązkowym zgłoszeniu choroby pszczół zwanej zgnilcem amerykańskim. Natomiast obowiązkowi rejestracji podlega wystąpienie w pasiece warrozy, zgnilca europejskiego oraz choroby roztoczowej pszczół. Wszystkie chore rodziny pszczele zawsze muszą być leczone pod nadzorem lekarza weterynarii. Obowiązkiem pszczelarza w tym zakresie jest prowadzenie książki leczenia pszczół. W tym zakresie trzeba też pamiętać, że pszczoły w pasiekach, w których wykryto ogniska warrozy, można leczyć wyłącznie środkami leczniczymi, które zostały dopuszczone do użytku na terenie naszego kraju. Wszelkie inne środki lecznicze, zdobyte innymi kanałami, są nielegalne i zakazane do stosowania w polskich pasiekach.
Pszczelarze, którzy produkują miód i inne produkty pasieczne nie tylko na własne potrzeby, ale też w celu wprowadzenia na rynek, podlegają Inspekcji Weterynaryjnej w zakresie jakości zdrowotnej produktów i środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego. Nadzór w tym zakresie obejmuje cztery grupy czynników, które mają bezpośredni wpływ na jakość miodu. Po pierwsze – istotne są warunki produkcji, pozyskiwania, przetwarzania, składowania, a także transportu i sprzedaży bezpośredniej. Druga grupa czynników obejmuje środki żywienia zwierząt oraz warunki ich stosowania. W trzeciej grupie znajdują się produkty lecznicze oraz sposób, w jaki pszczelarz stosuje je w celu zwalczania poszczególnych chorób pszczół. Czwarta grupa czynników to warunki, jakie panują w środowisku zewnętrznym (pasieka), a także wewnętrznym (gniazdo w ulu) bytowania rodzin pszczelich.
Drogi Użytkowniku,
Mamy nadzieję, że wiedza zawarta w tym artykule jest pomocna i inspirująca. Zapraszamy Cię do przetestowania e-booka:
„Poradnik Pszczelarski”
Link do książki w wersji elektronicznej (e-book PDF) dostępny jest do pobrania poniżej. Raz jeszcze gorąco zachęcamy Państwa do skorzystania z kursu pszczelarskiego.
