Tułów u pszczół zaopatrzony jest w narządy ruchu, czyli trzech par nóg oraz dwóch par skrzydeł.

Każda z nóg pszczoły złożona jest z pięciu odcinków połączonych ze sobą w sposób ruchomy. Należą do nich – biodro połączone z tułowiem, krótki krętarz (odcinek poprzedzający goleń), wydłużona goleń oraz stopa. Składa się ona z jednego większego spłaszczonego członu (nosi on nazwę pięty) i czterech mniejszych. Ostatnia część stopy pszczoły zakończony jest pazurkami. Pomiędzy nimi znajduje się poduszeczka, którą nazywa się przylgą. Ostro zakończone pazurki umożliwiają pszczole chodzenie po chropowatych powierzchniach. Gdy porusza się po gładkiej powierzchni, pazurki unoszą się ku górze, a podłoża dotykają tylko same przylgi. Nogi pszczoły służą nie tylko do chodzenia. Owad posługuje się nimi przy zbiorze pyłku, przy oczyszczaniu czułków, oczu oraz całego ciała. Na piętach wszystkich trzech par nóg pszczoły posiadają maleńkie szczoteczki złożone z gęsto ułożonych szczecinek. Za pomocą tych szczoteczek pszczoła robotnica oczyszcza ciało z pyłku strząsanego z pręcików kwiatowych. Przenosząc go ze szczoteczki jednej nogi na szczoteczkę przeciwległej, pszczoła gromadzi pyłek na największych szczoteczkach, w jakie zaopatrzona jest trzecia para nóg. Z nich właśnie pyłek zostaje wypchnięty przez tak zwane szczypce pyłkowe do specjalnego zagłębienia. Nazywa się je koszyczkiem. Ma on gładkie dno, a na jego krawędziach wyrasta kilka mocnych włosków zagiętych ku środkowi. Pyłek ubijany przez pszczołę w sporą kulkę i przynoszony do ula w postaci tak zwanego obnóża.

Pszczoła posiada cztery skrzydła. Każde z nich składa się z dwóch cienkich, przeźroczystych błonek, złączonych ze sobą i wzmocnionych konstrukcją z rozgałęziających się żyłek, W czasie lotu przednie skrzydło pszczoły łączy się z mniejszym tylnym za pomocą szeregu specjalnych haczyków. Z obu stron ciała owada powstaje wtedy jednolita idealna powierzchnia lotna o kształcie zbliżonym do trójkąta. Pszczoła potrafi rozwinąć znaczną szybkość lot. Jeżeli nie jest obciążona ładunkiem nektaru i pyłku, leci z szybkością 40 km na godzinę. Robotnica zdolna jest unieść podczas lotu ciężar wynoszący 3/4 ciężaru jej ciała. W czasie lotu pszczoła wykonuje bardzo szybkie ruchy skrzydłami, nazywane brzęczenie.

 

Drogi Użytkowniku,

Mamy nadzieję, że wiedza zawarta w tym artykule jest pomocna i inspirująca. Zapraszamy Cię do przetestowania e-booka:
„Poradnik Pszczelarski”

Link do książki w wersji elektronicznej (e-book PDF) dostępny jest do pobrania poniżej. Raz jeszcze gorąco zachęcamy Państwa do skorzystania z kursu pszczelarskiego.