Największym wyzwaniem dla początkującego pszczelarza jest zdobycie właściwej dla niego rodziny pszczelej i skąd ją wziąć.
Pszczelarzem można zostać kupując gotową pasiekę wraz z całym wyposażeniem od innego pszczelarza. Przy tego typu zakupie należy zwrócić uwagę na wiele czynników. Najważniejszą rzeczą do sprawdzenia jest wartość kupowanych pszczół. Dotyczy wartości pieniężnej, ale siły rodzin, terminu zakupu, jakości pogłowia, wieku matek, stanu zdrowia pszczół i czerwiu oraz jakości plastrów. Siła rodzin musi być odpowiednia do pory roku. Rodzina obserwowana wczesną wiosną powinna obsiadać przynajmniej sześć ramek gniazdowych, w pełni sezonu – pełne gniazdo z nadstawkami, a na zimę znowu minimum sześć ramek. Pszczoły kupowane na początku sezonu, czyli od początku kwietnia do połowy maja są najbardziej cenne, bo jeszcze w tym samym roku będą wykorzystane do produkcji miodu. Im później przyszły pszczelarz zdecydujemy się na zakup, tym niższa będzie cena, gdyż uzyska się z kupowanych pszczół mniejszą korzyść i mniej się dowie o ich jakości. Wzrasta też wtedy ryzyko związane z ich przezimowaniem, a dochód z pasieki, przy tak późnym zakupie, będzie dopiero w przyszłym sezonie. Pszczoły kupione przed końcem sezonu nie tylko nie przyniosą miodu, ale trzeba je będzie nakarmić na zimę. Jakości rodziny nie oceni się wtedy „na oko” i trzeba zaufać sprzedającemu. Można najwyżej określić łagodność i spokój pszczół, wynikającą z cech genetycznych i wieku matki. Gdy przy ładnej pogodzie pszczoły nie pozwalają podejść do ula, to ich matka jest niewiele warta i zaraz po zakupie trzeba będzie ją wymienić. Zdrowie czerwiu diagnozuje się, szukając objawów wszelkich chorób. Nie kupuje się pszczół chorych i w nawet najmniejszym stopniu dotkniętych warrozą. Tę chorobę opisano w kolejnych rozdziałach. Jeśli udaje się zauważyć roztocze warrozy i choć jedną pszczołę bezskrzydłą, należy zrezygnować z zakupu. Roztocza widoczne na pszczołach świadczą są dowodem bardzo dużego porażenia czerwiu i taka rodzina prawdopodobnie zginie, mimo natychmiastowego leczenia. Rodzina pszczela trzymana na starych, czarnych, nieprześwitujących plastrach powinna także wzbudzić czujność kupującego. Jeśli plastry są stare, sprzedający po prostu nie dbał o pszczoły. W takich plastrach może być zgromadzonych mnóstwo chorobotwórczych mikroorganizmów. Zaraz po zakupie trzeba będzie takie plastry usunąć.
Ocenia się wartość uli stwierdzając, ile lat będzie się je użytkować i jakie będą koszty związane z ich naprawą. Gdy ule są w tak fatalnym stanie, że pszczoły trzeba natychmiast po zakupie przesiedlić, ich wartość określa się jako zerową. Określoną wartość ma też wyposażenie zewnętrzne i wewnętrzne uli, czyli podstawki, mostki wylotowe, nadstawki, zapasowe ramki, podkarmiaczki, czy poławiacze pyłku i inne. Miejsce, na którym stanie przewieziona pasieka powinno być oddalone przynajmniej o 3 km w prostej linii od wcześniejszego miejsca jej stacjonowania. W innym razie dużo lotnych pszczół wróci na dawne miejsce.
Drogi Użytkowniku,
Mamy nadzieję, że wiedza zawarta w tym artykule jest pomocna i inspirująca. Zapraszamy Cię do przetestowania e-booka:
„Poradnik Pszczelarski”
Link do książki w wersji elektronicznej (e-book PDF) dostępny jest do pobrania poniżej. Raz jeszcze gorąco zachęcamy Państwa do skorzystania z kursu pszczelarskiego.